Sociaal Immobiliënkantoor in Brussel
Kiekenmarkt 391 B, 1000 Brussel, BelgiëOver Sociaal Immobiliënkantoor in Brussel

Het Sociaal Immobiliënkantoor in Brussel, afgekort S.I.K.B., is een vzw die onroerende goederen beheert voor rekening van de eigenaars en die goederen onderverhuurt aan een publiek met een beperkt inkomen.
Onze missies
Het S.I.K.B. streeft een drievoudig doel na:
een partnership voorstellen aan de particuliere eigenaars, die te vaak vergeten worden door de sociale immobiliënprojecten;
de Brusselse huisvesting toegankelijk maken voor de personen die dit het meest nodig hebben;
het immobiliënpark dat bestemd is voor privébewoning renoveren door de strijd aan te gaan tegen leegstaande en slecht onderhouden gebouwen.
10 beoordelingen over Sociaal Immobiliënkantoor in Brussel
Kwalitatieve accommodatie, super goed maar enkele gebreken die moeten worden beoordeeld voor huurwoningen... niet eens een kachel, je moet hem kopen en minimaal 150 euro uitgeven om hem te installeren... Toch ??sociale huisvesting. Personeel hmmm het zou beter moeten zijn!!!!
Als huurder, ongeacht hoe goed je je appartement onderhoudt, verwacht niet dat je je borg terugkrijgt als je vertrekt. Dan brengen ze je een hoop kosten in rekening. Je voelt je bijna beledigd als je belt om een aangerekende rekening te betwisten, liften die elke keer dat je ze aanraakt kapot zijn... ze dwingen de telefoniste op omdat er geen kabels van andere telecommunicatiebedrijven lopen... praktijken van een smakeloze zaak.
Al mijn hoop op het vinden van een democratische huurprijs om mezelf te onderhouden viel uiteen toen ik na twee jaar wachten te horen kreeg dat mijn kansen op huisvesting onwaarschijnlijk waren. Wat een ontsteltenis!
Potentiële huurders worden slechts twee dagdelen tijdens ieders werktijd gezien. Als je geen vrij wilt of kunt nemen om ze persoonlijk te bezoeken, ga dan verder. Ik vroeg toen of ik langs kon komen op een tijdstip waarop ik tijd had om hun aanvraagformulier op te halen. Het formulier moest worden ingevuld en ondertekend door de potentiële huurder. Het antwoord was: "O nee, dat kan niet." Je moet langskomen op de daarvoor aangewezen dagen en tijden of het online aanvragen. Ik dacht stom genoeg bij mezelf: als zo'n document door dit huis als "top secret" wordt geclassificeerd (waarschijnlijk vanwege psychologische rigiditeit), kon ik er moeilijk op rekenen dat ik daar mensen zou treffen die toegewijd waren aan maatschappelijk werk. Dus ging ik verder.